اصلیت حقیقت قرآن در کنار ذات و ماهیت سایر قالب ها، خاصه سینما، چه موقعیتی را بر می سازد؟ و اینکه تا چه حد می توان وفاداری به اصل و متن روایت قرآنی را بی کم و کاست، فدای ارزش های داستانی و بصری سینمایی کرد و به نتیجه دل خوش بود و اعتماد نمود؟

نکته دیگر تفاوت مدیوم و قالب است. اینکه مفاهیم قرآنی براساس «وحی» منزل، در قالبی قرار گرفته اند که گیرایی و رسانایی و انطباق های هارمونیک و... را دارا باشد و آن «کلام» وحی است.در حالی که داستان، سینما، تئاتر، موسیقی و... هر یک ذاتیات و ماهیات خاص خود را دارند و چه بسا هر کلامی را نتوان در وجه مطلوب و درست و به جا و متناسبش، در قالب های دیگر هم بازآفرید و به مخاطب عرضه نمود و نتیجه درخور گرفت.