نیم نگاه

عاطفه دهقان یکی از بازیکنان تیم زنان: اوایل هر بار می دیدم مردها جمع می شوند دور میز و شروع به کری خوانی می کنند، کلافه می شدم تا روزی که وسوسه شدم خودم بازی کنم و دیدم عجب بازی است. همان اولین بار آنقدر بازی کردم که زمان از دستم دررفت و ساعت ها محو بازی بودم تا از خانه تماس گرفتند و گفتند چرا نمیای؟همسرم خیلی تشویقم می کند و برای همین سفر پا به پای من بود. برای تامین خرج سفر هم مجبور شدم طلاهایم را بفروشم