از زمان وفات «عبدالعزیز بن سعود»، نخستین پادشاه عربستان، در سال 1953 تاکنون این کشور به طور متناوب از سوی فرزندانش اداره شده است. 30 فرزند او هرکدام برای خود خانواده ای تشکیل داده و به مرور زمان هریک از این خانواده ها به کانونی از قدرت در عربستان تبدیل شده است. خانواده های ثروتمندتر، مدیریت مهم ترین وزارتخانه ها و نهادهای گوناگون دولت را بین خود تقسیم کرده اند. به این ترتیب، غالبا برخی از حوزه های سیاسی نظیر امنیت داخلی، دفاع یا سیاست خارجی، به شاخه های معینی از خانواده آل سعود واگذار و برای سال ها ادامه داشته است. هرگاه پادشاه یا یکی از فرمانروایان خواسته باشد دایره نفوذ خانواده اش را توسعه دهد، باید همواره در نظر داشته باشد که این امر، با رضایت بقیه اعضای خانواده باشد و این رضایت را گاه با دادن امتیازی مشابه یا ما به ازای مالی، به دست می آورد.