سالانه بیش از 250 میلیارد مترمکعب گاز طبیعی در ایران تولید می شود که کمتر از چهار درصد آن در صنعت پتروشیمی به محصولات ارزشمند تبدیل می شود و بیش از 40 درصد آن در نیروگاه ها و مصارف خانگی به هدر می رود و محیط زیست را نیز آلوده می کند. بنده مسئولیت موسسه ای را برعهده داشتم که در سال های 1383 و 1384 طرح توازن گاز کشور را زیر نظر مرکز پژوهش های مجلس تهیه کردیم. در آن زمان سوال مهمی مطرح بود که چه برنامه بلندمدتی برای گاز تولیدی در پارس جنوبی و سایر میادین گازی داشته باشیم؟ به سمت صادرات گاز تمرکز کنیم یا بخش عمده گاز را به سمت نیروگاه ها سوق دهیم و چه میزان در صنعت پتروشیمی مورد استفاده قرار گیرد