هرچه اتفاقات بین المللی فرصت های بیشتری پیش روی ما می گذارد، کمتر فرصت بهره برداری پیدا می کنیم. استفاده نکردن از موقعیت های اقتصادی بین المللی در ایران سابقه ای طولانی دارد. مسائل سیاسی همواره در کشور ما از اولویت بالاتری نسبت به مشکلات اقتصادی برخوردار بوده و دولتمردان ایران هنوز به درستی به قدرتی که می توان با ابزارهای اقتصادی به دست آورد، پی نبرده اند. بنگاه های صنعتی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. با وجود ظرفیت های بالای تبدیل و فرآوری مواد کشاورزی که در کشور وجود دارد، به دلیل نبود برنامه ریزی در استفاده صحیح از این پتانسیل ها، ظرفیت تولیدی شکل گرفته با نیازهای بازار مطابقت درستی ندارد.