رسانه ها اعلام کرده اند 80 درصد جامعه ایران دچار بیکاری پنهان است، یعنی آدم هایی که ظاهرا سر کار می روند و می آیند، بیمه دارند، حقوق های متعارف و معمولی یا گاه بسیار بالا می گیرند اما راندمان کاری آنها پایین است و از این حضور و خروج آدم ها عوایدی چندانی ایجاد نمی شود. گفته می شود ایران با 44 ساعت کار هفتگی، کار مفید زیر 20 درصد را تجربه می کند. از نظر شما مخاطب «ایران» چرا جامعه ایرانی دچار پدیده بیکاری پنهان شده است؟ آیا ما باید حکم صادر کنیم که مردمان ایران وارثان ژن تنبلی و بی حالی هستند و این ژن را دست به دست می چرخانند یا نه موضوع پیچیده تر است. مثلا می توان از فرهنگ سازمانی سخن گفت، از سایه ای که شرایط و فضای کار بر توانمندی و ظرفیت آدم ها می اندازد و اجازه نمی دهد که ذخایر فکری و تخصصی و حرفه ای آنها به کار گرفته شود. نظرات خود را با صفحه «خوانندگان» به شماره تلفن 84711129، شماره پیامک 3000451213، کانال تلگرامی «ایران» به نشانی @irannewspaperadmin و ایمیل khanandegan@icpi.ir و یا با روابط عمومی موسسه فرهنگی - مطبوعاتی ایران در میان بگذارید.