بر اساس مباحث نظری کارکرد بانک ها به عنوان واسطه وجوه، تسهیل انتقال منابع از بخش پس اندازکننده جامعه (عموما خانوار) به بخش تولیدی (بنگاه ها) است. لازمه این فعالیت ایجاد تعادل مناسبی در این بازار است که بتواند برای سه بازیگر اصلی یعنی سپرده گذار، بانک و تسهیلات گیرنده مقرون به صرفه باشد.

در شرایط کنونی نرخ های سود بانکی سپرده گذاری در بانک را بسیار جذاب و دریافت تسهیلات برای تولید را کاملا غیرجذاب ساخته است: تا حدی که تولیدکننده کنندگان نیز سرمایه خود را نقد کرده و آن را در بانک سپرده گذاری می کنند. در صورتی که تورم کمی بالاتر از نرخ سود بانکی بالا باشد، بنگاه ها در فرآیند زمانبر تولید