بعید می دانم بشود کسی را پیدا کرد که از کنکور و شیوه فعلی ورود به دانشگاه راضی باشد. دانش آموزی نیست که از دوران دبستان، کنکور و رویای ورود به دانشگاه، تصور پر اضطرابی گوشه ذهنش نساخته باشد؛ از سوی دیگر بیشتر دانشجویان یا فارغ التحصیلان، ایام پشت کنکور را، بی فایده ترین روزهای جوانی خود می دانند. چه استعدادهایی در هنر که در مسلخ کنکور به ادامه تحصیل در رشته های مهندسی و پزشکی محکوم شدند و چه بسیار نخبگانی که در نتیجه بهره مند نبودن از امکانات و کلاس های کنکور در روستاها و شهرهای کوچک، به جای پوشیدن قبای پزشکان و وکلا و ادامه تحصیل در بهترین دانشگاه های کشور، دفترچه خدمت اجباری را پر کردند و بعد از پایان خدمت و غرق شدن در زندگی روزمره در حسرت تحصیلات عالی ماندند.