زندگی برای انسان فرصتی کوتاه، محدود و تکرارناپذیر است.

ازاین رو کیفیت زندگی که در چالش با حل مسائل بنیادین حیات به دست می آید بر کمیت آن پیشی می گیرد. آنان که بر کیفیت حیات و جادوی بی نظیر و یگانه حضور خویش در جهان باور دارند؛ هوشمندانه و اراده گرایانه فرصت کوتاه و نامکرر زندگی خویش را صرف تثبیت چیزهای ماندگاری می کنند که مرگ و نیستی را بدان ها راهی نیست. زندگی مریم مانند خود او زیبا، ظریف و شکننده درعین حال هوشمند و سرشار از مفاهیم ماندگار و نامیرا همچون عشق، علم، اخلاق، نشاط و خلاقیت بود. گردآمدن یکباره چنین ذخایری در وجود مریم میرزاخانی او را قادر کرد تا زمان و زمانه نه چندان موافق را به خدمت خود گیرد و در قالب اندیشه ماندگار انسانی نامیرایی را تجربه کند. مریم میرزاخانی از آن دسته آدمیان بود که در برساخت ماندگاری در محدوده کوتاه و فرصت اندک زندگی موفق بود؛ هم از این رو می توان او را شاهد موفق و گویای زنی دانست که به واسطه بالندگی در خانواده رشید و تحت تربیت والدینی برابری خواه و در جامعه علمی طراز عالی نیالوده به تبعیض جنسیتی، توانست مرزها و محدوده های موجود و ممکن را پشت سر بگذارد و زن ایرانی را در جهان بلندآوازه کند و کارستانی از این دست از عهده همگان خارج است. ای کاش این امکانات برای تمامی زنان و دختران ایرانی ممکن و مقدور شود تا هر روز شاهد موفقیت جمعیت و جامعه زنان هم وطن باشیم. آری زندگی مریم مانند خود او زیبا، ظریف و شکننده و نه چندان بلند بود، اما طول و سترگی نظام اندیشه و اخلاق مریم تداوم بخش حیات علمی و ماندگار او خواهد شد. زین پس مریم را همچون زندگی در رگ های زمان و در نبض هر نظم ریاضی و در هر تپش زیبایی هندسی و در شادی حل مسئله و یافتن مجهول و در خلاقیت شگفتی آفرین نظمی نوین جاری و روان خواهیم دید، همچنین او در مقام شاهد احترام برانگیز همچون چراغی بر قلب و زندگی زنان و مردان برابری طلب و توسعه نگر جامعه ایران تابان و فروزان گشته است.