هر فرد در حرفه خودش باید انجام وظیفه کند مثل خانم پوران درخشنده که وظیفه شان را بدرستی انجام داده اند. امیدوارم حداقل نکته مثبت چنین اتفاقات تلخی ادای حق آموزش به بچه های در معرض آسیب باشد. در شرایطی که به نظر می رسد نه تنها ممکلت ما بلکه تمام جهان به سمت تاریکی و خاموشی گام برمی دارد شاید تنها راهکار مواجهه با آن نور آموزش باشد. اما متاسفانه در چنین شرایطی در دسترس ترین رسانه جمعی یعنی تلویزیون خود را کنار کشیده است و اساسا ضرورتی در این باره احساس نمی شود. ضریب مراقبت از جسم و روح کودکان در مملکت ما بسیار کم است و بچه ها موجودات بی پناهی هستند. کسی حق مواخذه پدری که فرزندش را بر دیوار سد کرج قرار داده تا از او عکس بگیرد، ندارد؟ کسی حق ندارد از مادری بپرسد چرا دست بچه ات لای چرخ گوشت رفته است؟ اصلا تو پدر عزیز و مادر عزیز کجا هستید که بچه تان قربانی چنین حوادث تلخی می شود. پدر و مادرها بدون هیچ تعهدی نسبت به فرزندانشان از هم جدا می شوند و بچه ها را تقسیم می کنند و بچه ها قربانی جنسی ناپدری ها و نامادری ها می شوند. شاید نگاهم تلخ باشد اما من امیدی به اصلاح این وضعیت ندارم.