هفته گذشته، درست در روز تولد کریس کورنل، خواننده گروه «ساوند گاردن» که در بهار امسال دست به خودکشی زد، چستر بنینگتون، خواننده پرهوادار و مشهور گروه «لینکین پارک» نیز خودکشی کرد تا زنجیره مرگ ستارگان راک همچنان ناگسستنی جلوه کند؛ داستانی که از همان ابتدای پاگرفتن این سبک و حرکتش به سمت صداهای خشن تر و استعلاگرایی مادی/ تخدیری نهادینه شده در فلسفه آغازینش تاکنون، سرنوشت تراژیکی برای اسطوره هایی چون جنیس چاپلین، جیم موریسون، سید ویشز، راز ویلیامز، کرت کوبین، باب ولش و بسیاری نام های مهم دیگر رقم زد. در چرایی وقوع این رخداد مکرر حرف وحدیث بسیاری هست. فارغ از جانبداری یا تخاصم با این سبک و هنرمندانش،