یک) اصلی ترین دغدغه روزنامه نگاری معاصر، نداشتن یا تحلیل رفتن مخاطب است. به بیان بهتر، به تناسب کثرت، تنوع و گوناگونی رسانه های مکتوبی که منتشر می شوند، مخاطبی همسو و هم سنگ موجود نیست و هم خوانی بین تیراژ و تعداد نشریات با مخاطب های آن وجود ندارد. از آنجایی که رسانه با مخاطب تعریف می شود، اگر مخاطبی نباشد، رسانه ای هم وجود ندارد و دیگر خبرنگاری هم نیست. در چنین شرایطی، بدیهی است که برای روزنامه نگار حرفه ای، تلخکامی وظیفه و رسالتی که بر دوش دارد، رو به فزونی می رود و به یک بحران روحی و معاشی بدل می شود. کار روزنامه نگاری، توسعه منافع و منابع ملی، توسعه رو به تزاید جامعه یا