کار جمعی، درباره یک سوژه مشخص، همیشه برای من جذاب بوده است. سال ها بود که در آتلیه مشغول به کار بودم و مراوداتم کم شده بود. اما مدتی می شد که تصمیم گرفته بودم کارهای ذهنی ام را کمی عینی کنم و این سفر فرصت مناسبی بود برای کسی مثل من که علاقه زیادی به تجربه های متفاوت دارد. در واقع در این سفر بیشتر به خودمان کمک کردیم تا به فرهنگ سازی و حفاظت از محیط زیست. به محیطی طبیعی رفتیم و چیزهایی را دریافت کردیم که به درد کار خودمان می خورد. وظیفه بخش هنری کار ما ترغیب جامعه برای داشتن رفتاری بهتر با طبیعت و حیوانات نیست چراکه فراگیری آنچنانی ندارد و رسالت نقاشی این نیست، بلکه تاثیر اینچنینی به عهده بخش فرهنگی کار است. درست است که تاثیر هنر فرهنگ سازی است، ولی ما هنرمندان تنها می توانیم با تلنگر زدن دانش مردم را درباره نابودی محیط زیست و راه های حفظ آن و نجات زندگی بشر افزایش دهیم؛ اما فرهنگ سازی اصلی وظیفه ارگان های محیط زیستی و رسانه هاست. به نظر من برای چنین موضوعاتی یک مجموعه کار از یک هنرمند لازم است تا تاثیر واقعی بگذارد. خلق تنها یک اثر بیشتر تلنگری است به خود هنرمند. وقتی یک یا دوکار انجام می دهی ممکن است حتی خودت درک و تصویر درستی از آن موضوع نداشته باشی. اثر چنین سفرهایی در یک کار نمود پیدا نمی کند بلکه ممکن است ماه ها یا سال ها مدام این تجربه در کار شما ظهور یابد و یک دوره از کارهایت را تحت الشعاع قرار دهد. همان طور که من بعد از این سفر علاقه مند شدم که یک طرح کامل روی موضوع محیط زیست انجام دهم. دو اثر موجود در این نمایشگاه گروهی، به خاطر عجله ای که در تولید بود، کمی به کارهای قبلی ام ربط دارد، اما بعد از آن کارهای برجسته ای انجام داده ام که چیزی بین آبستره و طبیعت است و برای آنها یک نمایشگاه جداگانه برگزار خواهم کرد.