هنر می تواند برای هر اتفاق خوب یا بد که در دنیا می افتد پرچمی باشد برای هشدار به انسان و ما با هنرمان می توانیم دیگران را راهنمایی کنیم و به بشر و طبیعت خدمت کنیم زیرا روح ما در کارهایمان می آید و این می تواند برای خیلی ها آموزنده باشد. طبیعت همیشه همراه کارهای من بوده و همواره آرزو دارم بتوانم بیشتر در طبیعت باشم، در لایه های مختلف و عجیب سرزمین ایران. آن بیابان ظاهرا خشک و خالی شبیه دنیایی بود که به روی من باز شد و دیدم شبیه ما هنرمندان است که هنر تمام زندگی مان شده، محیطبانان هم که در محیط زیست فعالیت می کنند طبیعت، تمام زندگی شان شده و اشتیاق فراوانی برای حفظ آن دارند و به این نتیجه رسیدم که ما هم باید در حفظ آن و این سرزمین مهم بکوشیم. در سفر کویر چیز قابل لمس به ندرت دیده می شد؛ چیزی هم که واضح دیده نمی شود راز بیشتری دارد. من به زیر این زمین ها و تمدن های مختلفی که پیش از ما آنجا بودند فکر می کردم و این فکرها با آن اندیشه اسطوره ای که همواره داشته ام، فانتزی مرا به کار انداختند. چون ما معمولا در آتلیه با خیالمان کار می کنیم. اما این بار بیرون آمدیم و آثارمان هم خودمان را نمایش داده اند و هم آن محیط را.