آرشیو دو‌شنبه ۲۳ امرداد ۱۳۹۶، شماره ۶۵۶۸
هنرهای تجسمی
۱۲

«نه» محیط زیست به خیانت انسان

بهروز دارش (مجسمه ساز)

من محیط زیست را می شناسم، با آن رابطه دارم و تحت تاثیر آن آثار بسیاری آفریده ام. اگر محیط زیست را خوب ببینید عناصر بسیاری در آن کشف می کنید که می تواند به خلق اثر هنری کمک کند. صداقت محیط زیست را نمی توان در وجود هیچ انسانی یافت. محیط زیست به شما خیانت نمی کند. شما می توانید یک رابطه عاطفی عمیق و ابدی با آن داشته باشید. طبیعت یک مفصل بندی بزرگ و قوی است که بشر در آن قرار دارد، با آن بزرگ می شود و تاثیر آن در آثار اکثر هنرمندان ایرانی وجود دارد، هنرمند توجه و رابطه عجیبی با طبیعت دارد. اما تاثیر هنر بر طبیعت با یک واسطه میان هنرمند و محیط زیست صورت می گیرد، به نام جامعه. تاثیر هنر بر جامعه است. این رفتار جامعه است که محیط زیست را تخریب می کند. اگر هنرمند آگاهی لازم را به جامعه دهد موجب می شود به مرور زمان برخی کارها و عادت های غلط را ترک کند، رفتار و فکر خود را نسبت به محیط زیست عوض کند و دمی طبیعت را آرام بگذارد تا بتواند کمی به خودش برسد و خود را بازسازی و احیا کند. ما با هنرمان به دیگران می گوییم که محیط زیست چیست و چگونه باید با آن رفتار کرد. موسسات و گروه هایی چون «جان زمین» باید تشکیل شوند و شرایط و انگیزه ای را برای کار هنرمندان فراهم کنند تا آنها بتوانند حس و درکشان نسبت به محیط زیست را بروز دهند و آگاهی را در جامعه اشاعه دهند. فراموش نکنیم که تاثیر هنر بر فرهنگ بسیار زیاد است.