1- میان مومنان راستین و ملحدان لجوج، طیفی از آدم ها قرار می گیرند که با همه تفاوت ها، یک ویژگی کما بیش مشترک دارند؛ تردید و تردد میان ایمان و کفر. مومن، اهل یقین است و ملحد، اهل انکار. اما بسیاری هستند که نومن ببعض و نکفر ببعض هستند و به همین دلیل، تردید و تحیر در پیمودن بیراهه ها دامنگیرشان می شود. گرفتاری بشر از آنجا آغاز شد که به تعبیر امیر مومنان علیه السلام در خطبه اول نهج البلاغه «فباع الیقین بشکه و العزیمة بوهنه و استبدل بالجذل وجلا و بالاغترار ندما ثم بسط الله سبحانه له فی توبته و لقاه کلمة رحمته و وعده المرد إلی جنته و اهبطه إلی دار البلیة و تناسل الذریة. یقین را با تردید، و عزم و اراده را با سستی معامله کرد و نعمت را با ترس جایگزین ساخت و به خاطر فریب خوردگی، به ندامت افتاد».