شروع به کار شورای شهر پنجم به نوعی خاطره شورای شهر اول تهران را تداعی می کند که در سال 1377 هر 15نفر از میان اصلاح طلبان با رای بالا انتخاب شدند. انگار تاریخ به صورت ادواری تکرار می شود.

اگرچه شورای اول خوش فرجام نبود ولی شروع به کار شورای پنجم که همگی اصلاح طلب هستند، با آرامش و نظم خاصی بود؛ به طوری که در یک حرکت خردورزانه و دموکراتیک، کاندیدای اهل شهرداری تهران شناسایی و هر یک برنامه خود را ارائه دادند و در نهایت با رضایت همه کاندیداها و با اجماع اعضای شورا، دکتر محمدعلی نجفی که یکی از کارکشته ترین مدیران جمهوری اسلامی ایران است، به عنوان شهردار تهران انتخاب گردید و همچنین رئیس شورا و اعضای هیات رئیسه با اجماع نظر انتخاب شدند.

البته شرایط شهر در شروع به کار شورای اول با پنجم تفاوت های زیادی دارد. شهر تهران در زمان شورای اول روال عادی و رو به پیشرفت داشت. اگرچه آن شورا خیلی سیاست زده شد و خودش دچار بحران گردید ولی امروز شهر شرایط عادی ندارد. با انواع معضلات و مشکلات مواجه است. شهر با بدهی های سنگین و عظیم روبه رو شده، دچار بحران در عرصه ترافیک، آلودگی هوا و محیط زیست شده است. لذا شورای شهر و شهردار جدید باید یک دوره سخت و اضطراری را طی کنند تا همه چیز به حالت عادی برگردد.

نامتعادل بودن وضعیت شهر را تا حد زیادی می توان به عملکرد ضعیف نظارتی شورای شهر چهارم هم نسبت داد، چرا که به دلیل نوع تعاملات غیرمعمول شهرداری با برخی از اعضای شورا، عملا تیغ نظارت شورا بر برنامه ها و اقدامات شهرداری کند شده بود و فقط در ماه های پایانی عمر شورا بود که بیشترین نقدها به عملکرد شهردار از سوی بخشی از اعضای شورا وارد شد. بنابراین ضرورت دارد که از همین ابتدا فرآیند نظارت شورای پنجم بر مجموعه مدیریت شهری نظام مند و موثر باشد. در شرایط فعلی، اصلاح طلبان فرصت آزمون و خطا ندارند و همان گونه که در شروع کار، بیشترین تدبیر و عقلانیت را از خود نشان دادند، باید در ادامه مسیر هم روند تعامل بین شورا و شهرداری قالبی تعهدانه و با نظارتی کارآمد و موثر ادامه پیدا کند تا شهر تهران بتواند از معضلات و چالش های موجود عبور کرده و بتواند در پرتو مشارکت گسترده مردم، امید را افزایش داده و آرامش بیشتری را برای شهروندان تهرانی به ارمغان آورد.