همچون تمامی آثاری که به عشق و مرگ پرداخته اند، «اگه بمیری...» فلوریان زلر هم دغدغه ای جهان شمول دارد؛ عشق، مرگ و البته معشوق در مقام «دیگری» که نسبت عاشق را با جهان ادراک پذیر می کند. نمایش نامه سرشار از مکث و سکوت است، یادآور کسی همچون هارولد پینتر. در باب عشق، بسیار نوشته اند. اما یکی از متفکران که هری فرانکفورت باشد، در مقاله «در باب عشق و دلایل آن» متذکر شده که چگونه «عشق عمدتا علاقه ای است بی غرض به وجود آنچه دوست می داریم و به آنچه برای آن مطلوب و سودمند است. عاشق میل دارد معشوق ببالد و آسیب نبیند و این میل او به خاطر پیشبرد هدفی دیگر نیست. نزد عاشق، وضعیت معشوق فی حدذاته، سوای هر تاثیری