«هیچ کس مرا درک نمی کند.» جمله بسیار آشنایی است که تقریبا از زبان اغلب نوجوانان و جوانان و چه بسا بزرگسالان شنیده می شود. ریشه این احساس و تفکر تهدیدکننده سلامت روان چیست؟ آنچنان که او را به سمت نیستی هدایت می کند و فاجعه ای تاسف بار و غیرقابل جبران رقم می خورد. خطری جدی در کمین کودکان و نوجوانان از سال 2015 نشسته است.

خطری که ابتدا به شکل بازی ای به نام نهنگ آبی از طریق شبکه اجتماعی روسی به زندگی نوجوانان راه می یابد و در عرض 50 روز آنها را بسیار نرم، اما مشتاقانه به سمت خودکشی هدایت می کند؛ بحرانی که هم اکنون پدر و مادرها در کشورهای روسیه، هند، اوکراین و قزاقستان با آن دست و پنجه نرم می کنند و نمی توان خطر حضور این بحران را میان نوجوانان و جوانان جدی نگرفت.