نیم نگاه

حضور زنانه در بدنه دولت و سیاست، در ایران، همچون همه نقاط دیگر جهان، می تواند شمشیری دو لبه باشد؛ این حضور ممکن است جنبه «نمایشی» داشته باشد و صرفا با این هدف انجام گیرد که «زنان هم حضور دارند» که در این صورت، نه فقط ما را به پیشرفتی نمی رساند بلکه نوعی پسرفت و انحراف اجتماعی را تجربه خواهیم کرد که در گام های بعدی برایمان به مشکل تبدیل خواهد شد. برعکس، این حضور می تواند نوع دیگری از سیاست ورزی، نوع دیگری از نگاه به مسائل و مشکلات و راه حل ها را که می توان به آن «نگاه و رویکرد زنانه» گفت، به وجود آورد که در این صورت گام بسیار مهمی در جامعه برداشته ایم.