«من می میرم و آثار شلوغ و درهم وبرهم من می ماند و از بین می رود. به من، زمان زندگی من کمک نکرد که بتوانم با آرامش کارم را بکنم.» اینک اما، از پس بیش از نیم قرنی که از مرگ نیما می گذرد، اوراق پراکنده و درهم وبرهم نیما به قالب کتاب درآمده اند. «صد سال دگر» عنوان دفتری از اشعار منتشرنشده نیما یوشیج است که در مجموعه ادب معاصر فارسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و به تصحیح سعید رضوانی و مهدی علیائی مقدم استنساخ شده و به چاپ رسیده است. مصائب گردآوری و تصحیح آثار به جامانده از نیما از دیرباز محل بحث و جدل ها بوده است و به قول عبدالعلی عظیمی1 با تمام صرف وقت و دقت در مقابله نمی توان از صورت نهایی اشعار