حدود 500 سال پیش، تهران شایستگی یافت تا در زمره شهرهای عالم قرار گیرد، ازاین رو شاه طهماسب با دستور ساخت حصار و دروازه های شهر، ردای مدنیت بر تنش پوشانید. این حصار 114 برج داشته، دروازه های چهارگانه اش نقطه اتصال تهران و مردمانش به اقصا نقاط عالم بود. براساس نقشه موجود تهران محصور در حصار صفوی که به دست کرشیش ترسیم شده، حصار شهر تا حدودی ذوزنقه مانند بود. موقعیت این ذوزنقه به لحاظ جغرافیایی، دقیق رو به شمال نبود، به همین دلیل محور شهر شمال شرقی به جنوب غربی بود و به این ترتیب، موقعیت شهر به گونه ای در جهت قبله قرار می گرفت. بیشتر گذرهای شهر نیز به تاسی از موقعیت مکانی شهر، به گونه ای شکل گرفته