«من حالاحالاها خیال مردن ندارم و خودم می دونم که کدوم نگاتیو و شیشه عکسو، کجا گذاشتم و هرکی با من کارداره، میاد اینجا.» گفته ای از علی خادم به نگارنده، در بالاخانه ای در کوچه فیلیپس، در نزدیکی میدان فردوسی، چند روز قبل از فوتش در اسفندماه نمی دانم هفتاد یا هفتاد و یک. او در روز 12 اسفند پشت میزکارش، به شکلی که بسیاری از دوستداران عکاسی می دانند، فوت کرد و نمی دانم چه بر سر میراث گران بهای او آمد و آنگاه که «اصغر بیچاره» فوت کرد، در همین صفحه از بیچاره و خادم نوشتم و حالا نوبت به داریوش تهامی رسیده است. آخرین نسل از عکاسانی که آرشیو مملو از عکس های تهران قدیم داشتند. داریوش راه پدرش را ادامه