«دارم روی خاطره ها کار می کنم و هر بار که کمی تغییرشان می دهم دوباره می شوم همان بزه کار کوچک. دوباره می شوم همان بچه ای که از همه چی ترسیده، همان بچه ای که طغیان کرده، همان بچه ای که واقعا آسیب پذیر شده، همان بچه ای که گوشه نشین و منزوی شده. ده سال پیش اندره بازن کمکم کرد و پدر معنوی ام شد. حالا با شما که حرف می زنم حس می کنم کار بدی کرده ام چون - هر جور که نگاه می کنم - شباهت زیادی به بازن دارید. بازن کمک کرد زندگی اجتماعی ام را ادامه بدهم و شما هم کمکم می کنید فیلمم را بسازم و - راستش - باید اعتراف کنم این فیلم فقط فیلمی شاد و مهربان نیست. بلکه فیلمی واقعی است.» ژان لوک گدار مقدمه ای بر کتاب