درفراسوی گستره دنیای موسیقی آنچه که قابل مشاهده و محسوس است نقش و رنگ فرهنگ های مختلف بوده، فرهنگ هایی که بعضا در قالب گفتار بر ساز می نشیند و آداب سرزمین و منطقه خود را بیان می کند و چه بسا کمی فراتراز آنچه که پیرامون جامعه و اجتماع او نیز می گذرد را با اشعار عاشقانه یا تند و تیز در هم می آمیزد و به گوش مخاطبانش می رساند، اما متاسفانه در سرزمین ما که مهد فرهنگ و هنرهای مختلف است علاوه براینکه نگاه به موسیقی تغییر کرده، نغمه های موسیقی اصیل ایرانی نیز روز به روز کم سو و کم فروغ تر می شود چرا که خاستگاهش دیگر آن نیست که پیش ازاین بوده، دیگر آن آوای لالایی مادران شنیده نمی شود؛ براستی چه شده است