بچه محله سنگلج است. درست مثل عزت الله انتظامی و خیلی دیگر از پیشکسوتان و بزرگان سینما و تئاتر ایران. پدرش از امرای ارتش بود اما ذوق هنری اش را اگر نگوییم که از پدربزرگش وام گرفته، اما بی شک تاثیر بسیار پذیرفته است. او که میرزا علی خان علوالسلطنه نام داشت را یکی از برترین خوشنویسان نیمه دوم روزگار قاجار می داند. به همین سبب هم بود که نام خانوادگی شان «علو» شد و آنگاه که درست 90 سال پیش دیده به جهان گشود، نامش را «شوکت» نهادند که او بعدها برای خود «ژاله» را برگزید.

«ژاله علو» در 21 سالگی به رادیو رفت و بعدها از بانیان برنامه رادیویی «داستان شب» شد. جالب آنکه او در همان سال، نخستین تجربه بازیگری اش را نیز از سر گذراند و در فیلم «طوفان زندگی» ساخته علی دریابیگی به ایفای نقش پرداخت که آخرین آن، «میهمان مامان» به کارگردانی داریوش مهرجویی بود. فارغ از تجربه های دیگر او در تئاتر و تلویزیون - که آخرینش «مختارنامه» اثر داوود میرباقری در سال 1389 بود - او را باید نخستین بانوی دوبلور ایرانی دانست که از سال 1331 با حضور در دوبله یکی از فیلم های اسماعیل کوشان، وارد این عرصه شد. او که صدای ماندگارش، هنوز هم خاطره انگیز است و جوانان امروز هم برایش سر و دست می شکنند. او مدیریت دوبلاژ کارتون هایی چون «گربه های اشرافی»، «زیبای خفته»، «سفید برفی و هفت کوتوله»، «پینوکیو» و «سیندرلا» را بر عهده داشته است. گفته می شود «صدای او، صدایی رسا و در عین حال اندکی حزن انگیز با رگه هایی از بغض و صلابت است. صدای علو هم صلابت صدای پروین ملکوتی را دارد و هم لطافت و شکنندگی صدای مهین کسمایی را. هم می تواند چون تاجی احمدی خشک باشد و هم در انعطاف به پای صدای بدری نوراللهی برسد. ترکیبی از بهترین آواها که فقط یک صداست.»

اما دیروز، او به خانه اصلی اش - که حرفه هنر را از آنجا آغاز کرد - بازگشت. او با حضور در قدیمی ترین استودیو رادیویی ایران معروف به استودیو هشت در جمع هنرمندان اداره کل هنرهای نمایشی رادیو حضور یافت.این دیدار در هنگام تولید نمایش جدید رادیویی «خانه سه طبقه» به کارگردانی مجید حمزه صورت گرفت که ژاله علو در آن به ایفای نقش می پردازد. این هنرمند پیشکسوت، پس از مدت ها با نقش «توران» در سریال رادیویی «خانه سه طبقه» حضور خواهد داشت.