تحقق عدالت اجتماعی در عرصه ورزش را باید در توسعه متوازن این مقوله مهم جست وجو کرد. آنچه مسلم است عدالت اجتماعی در ورزش می تواند حتی زمینه ساز توسعه پایدار ورزش شود. آنجا که هر منطقه از ایران سرشار از استعدادهای مختلف در رشته های گوناگون ورزشی است، برای پیشرفت راهی جز درنوردیدن مرزهای جغرافیایی نیست به طوری که تمرکز و توجه را از تهران: پایتخت ایران باید بر روی جای جای کشور گستراند. آنچه مسلم است توجه به ورزش کشور با شعار، امکان پذیر نیست. هرچند در دوره ای علاوه بر شعار سیل وسایل ورزشی نیز به سوی نقاط محروم و مرزی جامعه روان شد اما واقعیت آن است که توجه به ورزش کشور فقط اهدای وسایل ورزشی نیست.