بالاخره سالی یکی دوبار هم فراهم نمودن امکان پیاده روی در بوستان های محل سکونت یا نزدیک محل کار ضرری که ندارد هیچ، بلکه موجب فرح بخشی جسم و روح هم می شود. البته به شرطی که همان صبحدم که در گرگ ومیش هوا از خانه خارج می شوید مورد پرسش آمرانه رئیس محترم خانواده یعنی همسر معزز قرار نگیرید که «بله بله، این وقت صبح کجا ان شاءالله» و...

الغرض رفتیم به بوستان نزدیک محل کار و خوشحال از اینکه دو ساعتی تا شروع ساعت اداری فرصت است و حداقل شش دور اطراف بوستان با مساحت چند هزار مترمربعی را قدم خواهم زد. دور اول را زدم شد 10 دقیقه. دور دوم و...دیگر از دور دوم پیاده روی تبدیل شد به یادداشت برداری ذهنی از ماجراهای مختلفی که می دیدم. آنچه در پی می آید تعدادی از این موارد است: