آرشیو چهار‌شنبه ۲۶ مهر ۱۳۹۶، شماره ۴۹۴۹
جامعه
۱۷
یادداشت

فقیر مثل ورزش مدارس

فاطمه سعیدی ( عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی)

بیشتر مدارس ایران، با کمبود فضا و امکانات مناسب ورزشی مواجه اند و بسیاری از تجهیزات ورزشی مدارس نیز قدیمی و فرسوده است. در سال های اخیر به سمتی پیش رفته ایم که مدارس ما کوچک شده اند و کمتر مدرسه ای حیاطی بزرگ برای بازی و ورزش دانش آموزان دارد. اینها مواردی است که منجر می شود زنگ ورزش مدارس، بازدهی مناسبی برای دانش آموزان نداشته باشد.

در گذشته، بیشتر مدارس دولتی بودند با حیاط های بزرگ. اما امروزه تعداد مدارس دولتی کم شده و در بسیاری از مدارس، چه دولتی و چه غیردولتی، محیط و تجهیزات مناسبی برای ورزش دانش آموران وجود ندارد. این درحالی است که برخی اولیای مدارس، وقتی می خواهند یک ساعت آموزشی به برنامه هفتگی دانش آموزان اضافه کنند، ساعت تربیت بدنی را حذف می کنند. متاسفانه در این گونه مدارس، فقط درس دانش آموزان و کسب نمرات بالا ارزش دارد و به سلامت جسم و روح آنها توجهی نمی شود.

وقتی زنگ ورزش از ساعات آموزشی مدارس حذف شود، دانش آموزان بیش از پیش گرفتار مشکلاتی مثل چاقی ناشی از کم تحرکی خواهند شد. افزون بر این سلامت روح و روان آنها را هم به خطر انداخته و با گرفتن شادی، افسردگی را به آنها هدیه می کنیم.

در برنامه های آموزشی مدارس، دو ساعت زنگ ورزش در هفته در نظر گرفته شده، اما این دو ساعت حداقل زمان لازم است و متاسفانه در بسیاری از مدارس با کیفیت اجرا نمی شود.

نیاز است که آموزش و پرورش ساعت زنگ ورزش را در مدارس افزایش دهد، ولی پیش از آن باید به فکر این باشد که همین دو ساعت را باکیفیت برگزار کند.

در این بین نباید فراموش کرد که کمبود فضا، امکانات و زمان ورزشی در مدارس بیشتر از پسران، روی دختران اثر می گذارد، چراکه به هر حال پسران در سنین مختلف به دلیل شرایط اجتماعی کشور، راحت تر می توانند در فضاهایی مانند پارک ها ورزش و بازی کنند، اما در این زمینه برای دختران محدودیت هایی وجود دارد.