آرشیو پنج‌شنبه ۴ آبان ۱۳۹۶، شماره ۹۰۶۸
سیاسی
۲

معلم عاشورا

دکتر سید علی اکبر پرورش

فرمودند: همه ما باب خدا هستیم اما «باب الحسین اوسع». باب حسین علیه السلام از باب های دیگر وسیع تر است. همه ما باب الله هستیم اما اراده خداست که این در وجود حسین بن علی علیهما السلام وسیع تر باشد. همه ما سفینه نجات هستیم اما «سفینة الحسین اسرع». سفینه حسین علیه السلام اسرع است و سریع تر حرکت می کند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هم سفینه نجات است، امیرالمومنین علیه السلام هم سفینه نجات است، تمام ائمه علیهم السلام سفینه نجات هستند اما مجموعه، خواسته اند که سفینه حسین علیه السلام اسرع و سریع تر باشد. تنها وجودی که شاگردانش را در سی و یک روز به اعلی علیین رساند، امام حسین علیه السلام بود. ما چنین تربیتی نداشتیم، حتی از خود پیامبر و امیرالمومنین و امام حسن مجتبی علیهم السلام. با اینکه همه این بزرگواران مقامشان از امام حسین علیه السلام بالاتر است، اما چه داستانی است که معلم این کاروان، تمام افراد را به بالاترین نقطه سلوک می رساند؟! این کلاس، خیلی عجیب است. دگرگون کننده است. عجیب، تحول ایجاد می کند. ما نداریم که امیرالمومنین علیه السلام شاگردانی را سی و یک روزه به مقام قرب رسانده باشد. از این روست که امام حسین علیه السلام لقای خدا را انتخاب می کند. اگر لقا انتخاب نمی شد، بخش عظیمی از آیات قرآن، معوق و معطل می ماند.

اگر امام حسین علیه السلام اینها را به لقا نرسانده بود در جایگاه صدق نزد خداوند مالک مقتدر، اصلا تحقق پیدا نمی کرد.