گروهی از مردم ایران در تقویم های جیبی خود و البته به طور غیررسمی هفتم آبان را به عنوان روز «کوروش کبیر» نامگذاری کرده اند. این گروه نگرشی نوستالژیک به تاریخ ایران باستان دارند. نتیجه این قرائت نوستالژیک از تاریخ ایران در دوره باستان راه را بر خوانش انتقادی تاریخ بست به طوری که امروزه جامعه بر نوعی هیجان جمعی سوار شده است و این هیجانی عمومی حتی راه را برای رسانه و نیروهای فکری مسدود کرده است تا بتوانند در خصوص حواشی و اصالت تاریخ مدعیات مربوط به کوروش کبیر اظهارنظر کنند. از سویی دیگر این نگاه نوستالژیک به عصر کوروش متضمن این ایده درونی است که ایران یک گذشته دل انگیز و افتخارآمیز داشته که امروز