/ همین چند سال پیش بود که به امید زندگی بهتر، یافتن شغل مناسب و کلی امید و آرزو روستای اجدادی خود را ترک کرد و راهی شهر شد. آن روزها آنقدر امیدهایش پر رنگ بود که نارضایتی خانواده را به جان خرید و خانه کوچکی در طبقه چهارم یک ساختمان قدیمی را به خانه چند صد متری خود در روستا ترجیح داد. می گوید: 10 سال از آن روزها می گذرد، اما نه به آرزوهایم رسیده ام نه توانسته ام با محیط پراسترس و شلوغ شهر خو بگیرم.اینها درد دل های یکی از هزاران مهاجری است که به امید زندگی بهتر از روستاها که به گفته خودشان امکانات مناسب را نداشته به شهرها آمده اند، اما حالا با بهتر شدن وضعیت اشتغال و زیرساخت های رفاهی در روستاها