فیلم جدید آقای مسعود کیمیایی در آستانه اکران است. کارگردانی که نیم قرن تمام است فیلم می سازد و با هر میزان نارضایتی آن منتقد و این مخاطب، هرگز به هیچ فیلمی از او بی اعتنایی نشده است. همانطور که آقای کیارستمی جایی گفته بود نخستین کارگردانی که مادرش نام او را یاد گرفت، مسعود کیمیایی بود، همچنان خود او عامل اصلی کنجکاوی نسبت به هر فیلم و کتاب و حرفش است.

اما در امتداد تنش هایی که بر سر نسخه نهایی «قاتل اهلی» توسط تهیه کننده آن پدید آمد، کار تبلیغاتی عجیبی برای نمایش فیلم دارد انجام می شود که دور از وزن نام کیمیایی است: شعار تبلیغاتی نه چندان موجزی روی پوسترها و در تبلیغات محیط مجازی فیلم آمد که از قلم و نثر و واژگان ویژه خود کیمیایی دور بود: «قاتل اهلی از هر قاتلی خطرناک تر است: چون او را دوست داریم». نکته در این است که هر کسی تصادفا چه یک فیلم گنگستری با بازی ژان گابن یا همفری بوگارت یا آلن دلون و چه حتی یکی از این همه فیلم مربوط به سرقت یا فرار از زندان در سینمای جدید امریکا- از سودربرگ تا تارانتینو تا فیلم «مخمصه/Heat» - را دیده باشد، می داند که دوست داشتن ضدقهرمان ها برای خودش قدمت و شدتی دارد. همان «قیصر» و «داش آکل» و قدرت و سید «گوزن ها» و رضا و احمد «دندان مار» هم از همین قبیله بودند. نمی شود این اشاره بدیهی و اولیه در تعریف آدم های ناجور ولی دوست داشتنی، به کار توصیف فیلمی بیاید که سازنده اش ماندنی ترین ناجورهای تاریخ این سینما را جور کرده و تماشاگرش از دیروز شروع نشده است.

بدتر از این، افزودن خلاصه داستانی بسیار خام دستانه و بدون قدرت کنجکاو کردن مخاطب به بالای پوستر فیلم در تبلیغات مطبوعاتی است. خلاصه ای که نویسنده اش حتی از وجود و کارکرد فعل «است» در ادبیات فارسی ناآگاه بوده و به جای آن از «هست» استفاده کرده! بی آنکه حتی ببیند جای این خلاصه، تبلیغات است یا اخبار و شناسنامه فیلم در جراید و سایت ها. هرچند با وضع موجود، به گمانم بابت اینکه فعل غلط تر «می باشد» را به کار نبرده یا اسم فیلم را عوض نکرده، باید از او ممنون باشیم!