گندم های طلایی در کنار جاده ای فرعی که سطح پر دست انداز آن چیزی میان آسفالت و خاکی است، تکان تکان می خورند و بالای آن ها ابری تشکیل شده است. همه چیز در آن سوی گندم زار کوچک در هاله ای از غبار به چشم می آید. مردی سوار بر کمباین در میان گندم ها حرکت می کند و دروی محصول، ابر کوچکی را در نزدیکی شهری با زندگی های غبارآلود ایجاد کرده است. کمی جلوتر از آن، جاده به سمت خاکی شدن می پیچد و تا جایی پیش می رود که تا چشم کار می کند، خاک است و خاک و دخمه های آجری. همین حوالی تهران، چند سال پیش مددکارها در کارگاهی را کوبیدند، مردی از کارگاه چوب بری بیرون آمد و گفت هیچ کس اینجا نیست، اما کمی بعد از آن 4 دختربچه