دنیای ما هرگز از دست های گرم و بخشنده ای که بوی زندگی می دهند، خالی نبوده؛ حکایت دست هایی که گرچه کم شمارند، اما وجودشان همواره غنیمتی بوده امیدبخش. تصورش را بکنید! زندگی در دنیایی بی نصیب از این دست ها تبدیل به چه دوزخ مجسمی می شد. در صفحه زندگی از این حکایت ها کم نداشته ایم. حکایت هایی که گرچه در این صفحه بارها تکرار شده، اما عجیب آنکه هیچگاه تکراری نشده است. براستی این قصه [عشق] یک قصه بیش نیست و از زبان هر که و هر چند بار که می شنویم، نامکرر است... از زنان و مردانی که برای کمک به دانش آموز معلول فنوجی و دانش آموزان محروم دبستان مولوی شتافتند، تا مهربانی هایی که بر سر فاطمه دختر افغان سرریز