یونس از شکم نهنگ گریخته. جانش را برداشته و برگشته. مثل غریقی که نجات یافته اما هنوز شوری و تلخی آب را در جانش مزه مزه می کند.

سال های کار در عسلویه، صورتش را آفتاب سوخته کرده. تارهای سفید لابه لای موهای انبوه مشکی به چشم می آید. 34 ساله است، اهل فسا. حالا مدتی است تهران زندگی می کند. خیال دارد دوباره برای کار به عسلویه برگردد. عطای کار در ترکیه را به لقایش بخشیده.

سیگار بهمن را از جیبش بیرون می آورد، قبل از اینکه آتش کند، می پرسد: «اشکالی نداره که؟» سرم را تکان می دهم. دود، تصویرش را محو می کند. یونس یکی از همان هایی است که با تبلیغات پرآب و تاب شرکت های کاریابی، راهی ترکیه شده.