سرزمین فلسطین پس از پایان جنگ جهانی اول و فروپاشی امپراتوری عثمانی تحت قیمومیت امپراتوری بریتانیا قرار گرفت و در سال 1948 و پس از پایان جنگ جهانی دوم بریتانیا تلاش کرد خود را به نوعی از بند حضور مستقیم در بحران های خاورمیانه خلاص کند و آن را با تمام دردسرهای موجود رها کند. از همین رو بریتانیا به منظور فرار از دردسری جدید تلاش کرد موضعی میانه را در قبال بحران مهاجرت صهیونیست ها به فلسطین اتخاذ کند تا بدین ترتیب هنگام خروج نه از سمت اعراب با مشکل مواجه شود نه از سوی صهیونیست ها مورد حمله قرار بگیرد. بریتانیا حتی در رای گیری موجودیت اسراییل در سازمان ملل متحد نیز رای ممتنع داد تا از هرگونه تنش دور بماند و تا به امروز نیز تلاش کرده فاصله خود را با این بحران بین المللی حفظ کند.