شمارش حتی به 50 هم نمی رسد؛ بعضی می گویند کمتر از 40 و برخی هم معتقدند کمتر از 30 قلاده از آن باقی است؛ از یوز ایرانی که روزگاری نه چندان دور رد پایش نقش بسیاری از دشت ها بود و هیکل زیبا و کشیده اش، تصویری آشنا بر لبه پرتگاه ها، حاشیه جاده ها و لابه لای علفزار صحراها.

امروز اما باد که می وزد بوی انقراضش زودتر از بوی خودش به مشام می رسد؛ نه دیگر رد پا و اثری و نه تصویری از آن برجاست، غیر از مشاهده گاه به گاه و دیربه دیری که تنها دوربین کارشناسان محیط زیست آن را ثبت و ضبط می کند؛ مثل یک هفته پیش که تصویر یک ماده یوز و دو توله اش توسط دوربین سرپرست اداره پارک ملی توران سمنان ثبت شد و چراغ امید حفاظت از این گونه ارزشمند ایرانی را همچنان روشن نگه داشت.