گروه حوادث: «آرتین» بی صبرانه منتظر بود تا پدرمثل هر شب به خانه برگردد. اما آن شب با تمامی شب های دیگر متفاوت بود. مادر همانطور که بادکنک های رنگی را باد می کرد و به دیوار آپارتمان می چسباند از پسرکوچولویش خواست کمی آرام تر بالا و پایین بپرد تا صدایش از سقف کاغذی زیرپایشان برای همسایه ها مزاحمت ایجاد نکند. اما آرتین که آرام و قرار نداشت همچنان در سایه نگاه های معنادار اما مهربان مادر، جست و خیز می کرد. تا اینکه سرانجام زنگ به صدا درآمد و مرد خسته، اما خندان وارد خانه شد. همان موقع پسر کوچولو با عجله به سوی دردوید و در میانه چارچوب چسبید به پای پدر. «بابا بابا،کادوی تولدم را خریدی؟ بابا، بابا