روزهایی که گذشت، چنان که تذکره ها می گویند، مصادف بود با ایام میلاد ملای روم. در دردانگی و اهمیت اش، همین بس که 600 سالی بعد از وفات اش، خاک و زادورود و اهلیت اش، محل نزاع و بحث های دامنه داری شده است و کشورهای مختلف افتخاری برای خود می دانند که او را هموطن خود بدانند؛ از ترک و افغان گرفته تا تاجیک و ازبک و... که البته ترک ها گوی سبقت را از بقیه ربوده و حسابی بر طبل ترکیه ای بودن او می کوبند. چند شب پیش در محفلی از دوستان، یکی از آن همواره منقدانی که زمین و زمان را به هم می دوزند و آسمان را به ریسمان گره می زنند تا محملی برای شکستن کاسه کوزه ها بر سر این و آن پیدا کنند و از حق ناشناسی و بی شعوری