پیش تر نیز همین جا بوده ایم. «سروصداهای همسایگی» (2011) نخستین فیلم بلند کلبر مندونسا فیلو با سرزدن به آرشیو و کولاژی از عکس های سیاه وسفید قدیمی شروع می شد. ردیف آدم ها و مکان ها؛ مادیت و تنانگی حاضر در عکس ها که بر وجوهی سخت انضمامی و «زیسته شده» گواهی می داد. پنج سال بعد، «آکواریوس» (Aquarius)، دومین فیلم بلند کلبر مندونسا فیلو نیز با مرور عکس های قدیمی شروع می شود. اما به رغم شباهت ظاهری، تفاوت مواجهه با عکس ها از همان آغاز خبر از تفاوت دو فیلم می دهد. عکس های آغازین «سروصداهای همسایگی» بر تفاوت های اربابان و بندگان تاکید می کرد و نیز بر نقش خود زمین ها به عنوان املاک و دارایی ها که برخوردهای