در این سال ها بسیاری از ما فیلم های اصغر فرهادی را دیده ایم، گاه ساعت ها درباره آنها گفت وگو کرده ایم، احتمالا در خلوت خود برای لحظاتی هم که شده به آنچه این آثار مطرح کرده اند، فکر کرده ایم اما جالب است که هنوز بسیاری از ما گرفتار داوری های شتاب زده ایم. نمونه ای از همین قضاوت های عجولانه اتفاقی است که در هفته جاری درباره سخنان هادی حجازی فر رخ داد. در این نوشتار قصد دفاع از این هنرمند را نداریم و تنها هدف ما نگاهی است به این وضعیت که هر از گاهی گریبان ما را می گیرد. به این امید که شاید در اتفاقات دیگر، کمی صبورانه تر داوری کنیم و به سرعت حکم صادر نکنیم.