مسافران تاکسی هم ناراحت بودند. این زلزله دل همه را خون کرده است. مردی که جلوی تاکسی نشسته می گوید: «مثل اینکه خرابی ها تو سرپل ذهاب از همه جا بیشتر بوده.» توی گوشی موبایلم «سرپل ذهاب» را جست وجو می کنم، این توضیحات می آید: «سرپل ذهاب (زهاب) یکی از شهرهای استان کرمانشاه ایران است. مردم این شهر کرد هستند. این شهر مرزی ایران در زمان جنگ ایران و عراق به شدت آسیب دید اما بعد از جنگ بازسازی شد. بر اساس مطالعه آثار باستانی و کتیبه های آن از قبیل کتیبه و سنگ نوشته «آنوپانین» پادشاه لولوبی ها (قدمت آن 4800 سال است)که در ضلع شمال شرقی بر سینه رشته کوه همیشه استوار زاگرس حک شده است. سرپل ذهاب یکی از باستانی ترین شهرهای دنیا (براساس تحقیقات مستشرق مشهور راولینسون، هشتمین شهر باستانی دنیا) محسوب می شود.» «کتیبه آنوبانی نی» یکی از قدیمی ترین و به عبارتی اولین هنر معماری روی سنگ آسیا به شمار می رود و کتیبه بیستون 2000 سال بعد از حک این کتیبه حکاکی شد... نام سرپل ذهاب به این دلیل است که در این محل پلی روی رودخانه «حلوان الوند» قرار داشته که در سال 1345 شمسی تخریب شده است. و در آخر توضیح داده بود که «زمین لرزه شدیدی شامگاه 21 آبان 96 با قدرت 3/7 درجه در مقیاس درونی زمین (ریشتر) استان های کرمانشاه، ایلام، کردستان و بخش های گسترده ای از غرب و شمال غرب کشور را لرزاند.» خط آخر را بلند خواندم. راننده تاکسی گفت: «این زلزله همه ایران را لرزاند.»