شکل های زندگی: بوطیقای تراژیک نیما به مناسبت سالروز تولد شاعر
سماجت امید
«بر اوراق محزون هیچ نقشی نبود/ مگر ردپای شهاب های سوزان/ در آسمان یخ زده.»1
شاعر در همان حال که مدیون تخیل خویش است، متاثر از زمانه خود است. سمبولیسم در شعرهای نیما، صرفا خود را به «ابتکار کلام» تسلیم نمی کند، بلکه رنج ها و آرزوهای زمانه خود را نیز در خود بازنمایی می کند. یعنی کلیتی را که خود مشمول آن است، در شعر خویش لحاظ می کند. تلاش شاعر اگرچه همه آن است که تخیل را به امری انضمامی بدل می کند، اما این تمامی کار او نیست، بلکه شاعر در همان حال و به واسطه تخیل می کوشد که موقعیت انضمامی (موقعیت مشخص) خود را نیز به امری کلی بدل کند، از این بابت تخیل همواره در شعر شاعر اهمیتی حیاتی دارد.
شما میتوانید به یکی از روشهای زیر مشترک شوید:
همزمان با برقراری دوره اشتراک بسته دانلود 70 مطلب از مجلات عضو و دسترسی نامحدود به مطالب روزنامهها نیز برای شما فعال خواهد شد!
پرداخت از طریق درگاه بانکی معتبر با هریک از کارتهای بانکی ایرانی انجام خواهد شد.
پرداخت با کارتهای اعتباری بینالمللی از طریق PayPal نیز برای کاربران خارج از کشور امکانپذیر است.
- دسترسی به متن مقالات این پایگاه در قالب ارایه خدمات کتابخانه دیجیتال و با دریافت حق عضویت صورت میگیرد و مگیران بهایی برای هر مقاله تعیین نکرده و وجهی بابت آن دریافت نمیکند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.