مردی با ردای بلند مملو از سروهای خمیده، کج کلاله، با طوماری در دست و کلاهی بر سر، به دوردست می نگرد. او را یکی از مهم ترین دیوانسالاران تاریخ قاجار می دانند: مردی از روستای هزاوه از قرای بلوک فراهان، فرزند امیرکربلایی محمدقربان که ابتدا آشپز دربار و بعدتر ناظر آشپزخانه و در پیری قاپوچی قائم مقام ثانی شد و راه را برای ورود پسرش به دستگاه دیوانی گشود.

عباس اقبال آشتیانی در کتاب «میرزا تقی خان امیرکبیر» می نویسد: «طبیعی است که خدمت یک آشپززاده در دستگاه مخدوم کاری جز کمک به پدر آشپز خود از نوع فرمانبرداری از او یا خانه شاگردی در خانه ارباب و رفت و آمد به اندرون به مناسبت کمی سن و محرمیت نخواهد