از واقعیت های تلخ موجود جامعه انسانی ما این است که هر چقدر قدرت بیشتر می شود و هر چقدر جایگاه اجتماعی و فردی مردان پایین تر می آید، دایره خشونت علیه زنان و کودکان بیشتر می شود: خشونتی که تنها مختص جوامع دینی و مذهبی نیست بلکه به روابط انسانی و ذات جوامع برمی گردد. به بیان دیگر وقتی که مردان در جوامعی (چه از لحاظ اجتماعی و چه خانوادگی) قدرت می گیرند، درآن جوامع خشونت علیه زنان و کودکان بیشتر می شود. از زاویه ای دیگر از آنجایی که کودکان و زنان در مقابل مردان، از قدرت کمتری برخوردارند و همچنین در اکثر موارد، از ابعاد اقتصادی نیز تصمیم گیری در خانواده ها و جامعه بیشتر با مردان است بنابراین بستر برای تعرض (تعرض نه به معنای فقط تعرض جنسی که انواع بی عدالتی های انسانی و جنسیتی) به کودکان و زنان در این جوامع بیشتر می شود. به همان نسبت در اجتماع نیز شرایط به گونه ای است که زنان و کودکان بیشتر مورد خشونت قرار می گیرند. این درحالی است که حتی اگر از منظر «دینی» نیز به مساله نگاه کنیم، دین «اسلام» به عنوان یکی از کامل ترین ادیان الهی، همواره خشونت را تقبیح کرده است ولی در عوض شاهد آن هستیم که برداشت های شخصی و سلیقه ای برخی از افراد، به نام «دین» نوشته یا بیان می شود. نتیجه اینکه، در جوامع دینی نیز متاسفانه شاهد خشونت علیه زنان و کودکان هستیم!

در این میان گروهی، ضعف قوانین را عاملی برای بروز این خشونت می دانند ولی به شخصه چندان با چنین نظریه ای موافق نیستم و معتقدم، مشکل ما بیشتر از اینکه مشکل قانونی و ضعف در قوانین موجود باشد، مشکل «فرهنگی» است. برهمین مبنا براین باورم که با آموزش، می توان تا حد زیادی بر روند کنونی خشونتی که علیه زنان وجود دارد فایق آمد. آموزشی که باید از نهاد خانواده آغاز شود. به زبان ساده، برخورد و روابط همسران در خانواده ها باید به گونه ای باشد که کودکان نیز از آنها یاد بگیرند و در آینده شاهد جامعه ای باشیم که «احترام» به یکدیگر، بدون در نظر گرفتن جنسیت، در راس امورآن باشد. در این راه، آموزش و پرورش نیز می تواند نقش موثری را داشته باشد چراکه بخش گسترده ای از تعلیم و تربیت فرزندان این مرز و بوم برعهده آنهاست و البته در این بین نباید از نقش رسانه ها نیز غافل ماند. رسانه هایی که نقش غیرقابل انکاری را در آگاه سازی و اطلاع رسانی به شهروندان هر جامعه دارند. به امید روزی که شاهد هیچ خبری از خشونت علیه بانوان و کودکان این مرز و بوم نباشیم.

*عضوشورای اسلامی شهر تهران و ری و تجریش