بحث از سنت و مدرنیته در زمانه ما مد شده است درحالی که در روزگار شریعتی اصلا باب نبود. در آن زمان بحث رایج جامعه سرمایه داری و فرارفتن از آن بود. اما بعد از مد شدن دوگانه سنت- مدرنیته، در سی- چهل سال اخیر در جامعه شناسی، فلسفه و سایر علوم انسانی با این کلمات ور می رویم و به هیچ جایی نرسیدیم. با اینکه در این زمینه ده ها تز و کتاب نوشته و ترجمه شده است، اتفاقا در غرب هم به هیچ جا نرسیده اند. من نمی خواهم از سوسیالیسم دفاع کنم، اما در غرب وقتی شروع کردند به جای جامعه سرمایه داری از جامعه غیرسرمایه داری بحث کردند، به هیچ جا نرسیدند. ما هم که به تقلید از آنها شروع کردیم راجع به سنت و مدرنیته صحبت