موسیقی ایرانی همواره حافظ سنت همیشگی خود بوده، اما در این حفظ سنت همچون دیگر هنرها چون نگارگری و ادبیات، خاصه در اواخر دوره قاجار شاهد و پذیرای تغییراتی بود، تغییرات و نوآوری هایی که شبیه باز زایی و ترکیب و گاهی ابداع بود و با تاسیس دارالفنون و بعدتر انقلاب مشروطیت در بیشتر حوزه های هنر و فرهنگ ایران اوج گرفت؛ در نگارگری حسین بهزاد را داریم، در تحول نقاشی ایرانی کمال الملک آغازگر راه نو بود. در ادبیات نیز آهنگ حضور نیما، هدایت و... در موسیقی نیز شاهد ابتکاراتی هرچند جزئی بویژه در نظم دهی و ترتیب سازها و دستگاه ها هستیم و البته یکی از مهم ترین شخصیت ها در این راه غلامحسین درویش خان است.