تماس گرفتم برای درخواست یادداشت درباره «مافیای کاغذ و مطبوعات»: چهره قدیمی و کارکشته ای است و نگاه صنفی همیشه متعادلش را هم اکثرا قبول دارند. برخلاف انتظارم که همیشه قبول می کند و همیشه هم یادداشت های خوبی نصیب صفحه می شود، قبول نکرد. چرایی اش را که پرسیدم «جواب داد چون ماجرا «تجاری و اقتصادی» است». گفتم«بخش اقتصادی قبول، اما همین اقتصاد تاثیر صنفی روی زیست ما دارد: ما که نه انجمن صنفی داریم و نه پشت و پناهی. مثلا اگر دغدغه های لایحه نظام رسانه ای مدیران مطبوعاتی وزارت ارشاد را سرگرم نمی کرد یا وقت و هزینه ای که برای توقف خانه صنفی هدر رفت، صرف کنترل بازار و مدیریت واقعی می شد، بهتر نبود؟!»