هزینه تولید در خودروسازان بسیار بالاست و هیچ خبری از بهره وری در این تولیدکنندگان نیست به همین دلیل دائم این تولیدی ها در حال چانه زنی برای افزایش قیمت هستند تا بتوانند مشکلات اقتصادی خود را به نوعی جبران کنند.

البته نباید فراموش کنیم نوسان قیمتی همواره بهانه ای برای دریافت امتیازهای ویژه ای از دولت بوده است، چون تاثیرگذاری روانی قیمت خودرو در بازار بالاست و مسئولان هم برای جلوگیری از هرگونه معضل سعی در راضی نگه داشتن خودروسازان دارند که البته عادت بسیار بدی است و باید اجازه دهیم اگر این تولیدکنندگان نمی توانند خودشان را مدیریت کنند، تعطیل شوند.

وقتی آنالیز قیمت تمام شده از خودروسازان مطالبه می شود، می بینیم مبنای علمی و دقیقی از سوی آنها ارائه نشده، بلکه کاملا واضح است که بدهی های گذشته و هزینه های سربارشان را هم در این فهرست لحاظ کرده و در حال برنامه ریزی برای تامین آنها با شیوه های نامتعارفی هستند که اصولا مردم باید مستقیم یا غیر مستقیم آنها را بپردازند.

یکی از آخرین امتیازاتی که دولت به خودروسازان داخلی بخصوص طی یک سال اخیر داده، بحث ممانعت از ثبت سفارش خودروهای خارجی بوده که هنوز هم هیچ دلیل علمی و اصولی برای آن مطرح نشده و پای سازمان بازرسی هم به میان آمده است، چون در بازار امن ایجاد شده برای تولید کنندگان داخلی نه تنها قیمت خودروها افزایش یافت بلکه این تولیدکنندگان توانستند بازار خوبی برای محصولات مونتاژی خودشان ایجاد کنند.

حمایت هایی که قبلا ذکرشان رفت، باعث شده خودروسازان ایران دائم وابسته تر شوند و توان بسیار محدودی برای مدیریت نوسان های مختلف بازار داشته باشند پس هنگامی که کوچک ترین تنشی در بازار بخصوص نرخ ارز ایجاد می شود، می بینیم تولیدکنندگان سریع به سمت افزایش قیمت می روند.